Istnieją na świecie takie książki, które nijak nie zasługują na akapit, linijkę, czy nawet słowo uwagi. Do takich książek bezdyskusyjnie należy „Ostatni ślad” Charlotte Link. Dlaczego zatem, tej nad wyraz marnej książce, udało się zaskarbić już trzy wiersze mej quasi recenzji?! A to z pobudek zupełnie egoistycznych, aby nie powiedzieć – hedonistycznych. …
W znakomitej i debiutanckiej książce „W Patagonii” Bruce Chatwin przekonywał siebie i potencjalnych czytelników: Moim bogiem jest bóg piechurów. Jeżeli maszerujesz wytrwale, nie potrzeba ci innego boga. Wędrówka, radość chwili, ale przede wszystkim upór stanowią główne wyznaczniki tekstu angielskiego autora. Pisząc te słowa Chatwin nie był świadomy faktu, że kilkadziesiąt lat później, …
Salman Rushdie w swojej autobiografii „Joseph Anton” przypomina o heterogeniczności istoty ludzkiej – tej funkcjonującej w realnym świecie oraz tej, którą odnaleźć możemy na kartach powieści. Ta wieloraka tożsamość „pozwala znaleźć czytelnikowi płaszczyznę porozumienia lub punkty styczne z panią Bavary, Leopoldem Boomem, pułkownikiem Aurelianem Buendią, Raskolnikowem, Gandalfem Szarym (…). A także z …
Kto nie zna Jane Austen niechaj ze wstydu zapadnie się pod ziemię! Ja właśnie niedawno, niczym stare krecisko, wydostałam się na powierzchnię i ujrzałam światło dzienne. Bowiem, aż do roku pańskiego 2012, nie dane mi było skosztować, tejże zacnej angielskiej prozy. Lecz poprawiłam się. Tej zimy narobiłam zaległości. I jak …
Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko, wyobraź sobie, że jest jeden z tych naprawdę mroźnych zimowych dni, gdy świeci słońce a ziemia przykryta jest niemałą warstwą śniegu. Gdzieś w oddali słychać głosy bawiących się dzieci (pewnie niedaleko jest wniesienie, a gromadka maluchów zjeżdża na sankach). Ty, w nie najlepszym humorze, zdezelowanym autem, …
Jest rok 1944. Osiemnastoletni Allen Ginsberg wysyła do siedzącego właśnie w więzieniu Kerouca list, który zawiera kilka luźnych uwag dotyczących „Martwych dusz” Gogola. Jack ma wówczas dwadzieścia dwa lata i został zamknięty za niejasny współudział w morderstwie. To ich pierwsze epistolograficzne spotkanie, ostatnie odbędzie się 19 lat później 6 października …
Bardzo dziękuję za wszystkie zgłoszenia do konkursu, w którym nagrodą była książka z moich prywatnych zbiorów. Zgłoszeń było aż 29! Za wszystkie dziękuję. Poniżej fotorelacja z losowania, a ja tymczasem zabieram się do czytania i recenzowania. I byle do 4 urodzin! 🙂 PS Kota Antonina w tym roku kategorycznie odmówiła współpracy, lecz pomógł …
[Ponieważ właśnie wczoraj skończyłam czytać (nieziemskie!) „Listy” Kerouaca i Ginsberga, i nie zdążyłam wyleczyć jeszcze literackiego kaca, więc wybaczcie mi proszę ton pełen egzaltacji, odrobinę szaleństwa, garstkę przekleństw i być może odrobinę pychy. Ale ta książka cholernie mocno wżera się w umysł czytelnika] URODZINY Od trzech lat istnieje mój blog. To dla mnie …
Szanowni Państwo, Moi Drodzy, [źródło] chciałam złożyć wszystkim najserdeczniejsze życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia. Prezentów książkowych moc, rozmów o literaturze bez liku – koniecznie przy kominku i z kieliszkiem dobrego trunku w ręce, spokoju i hartu ducha oraz wyśmienitych recenzji (zarówno tych czytanych jak i pisanych)! I niech wspomogę się Karolem Dickensem (który jak się …
Dawno, dawno temu, lecz nie na tyle dawno, aby najstarsze żyjące pokolenie tego nie pamiętało, Europę i świat ogarnęła wielka i wyniszczająca wojna. To była już druga wojna w tym stuleciu. Ludzi ogarnęło szaleństwo nienawiści. Mężczyźni z bronią w ręku poszli na front, kobiety i dzieci zostały w domach drżąc …
Andrzej Bobkowski 18 marca 1942 roku zanotował: „Mam dość tej całej kolebki kultury i obozów koncentracyjnych, zwanej Europą, mam dość poszukiwania absolutu – ja chcę żyć, po prostu żyć.”[1] Sześć lat później autor „Szkiców piórkiem” wyemigruje do Ameryki Środkowej z zamiarem odnalezienia nowej, lepszej rzeczywistości, gdzie demony wojny nie będą o …
Już jest nowy „ARCHIPELAG” a w nim mój artykuł poświęcony Steinbeckowi. „Wyeksploatowany humanitaryzm, czyli (anty)rewolucja według Steinbecka”. A poza tym rewolucja w wielu odsłonach, wywiad z Joanną Bator, troszkę Kapuścińskiego i wiele innych naprawdę ciekawych tekstów. Gorąco polecam. Dobrej lektury! PS Z tekstu jestem dumna tym bardziej, że pisałam go …
Dobra powieść jest jak wódka – mocna, gorzka i nieźle dająca popalić trzewiom i jaźni. Wódkę przed podaniem koniecznie należy schłodzić. Ciepła może bowiem wzbudzić niechęć, konsternacje i w końcu obrzydzenie biesiadników. A dlaczego właśnie wódka w kontekście lektury najnowszej książki Joanny Bator? Ponieważ „Ciemno, prawie noc” to Żołądkowa Gorzka …
Pierwsze lata powojenne to okrutny czas. Po kilku zaledwie dniach euforii następuje okres wielkiej trwogi.[1] Z chaosu i mroku wyłania się „nowy wspaniały świat”. Polska, która ponownie pojawia się na mapie Europy, okrojona o Kresy Wschodnie z naddatkiem Ziem Odzyskanych, na skutek działań wojennych traci nie tylko terytorium, szeroko pojęte dobra …
Postanowiłam założyć fanpage mojego bloga. Zapraszam do „polubienia” >>TUTAJ A w podziękowaniu piosenka, która „chodzi” za mną dzień cały 🙂
Na pierwszej stronie nowej książki Johna Irvinga możemy przeczytać: „Poznałem pannę Frost w bibliotece. Lubię biblioteki, chociaż to słowo sprawia mi trudność, zarówno w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej. Mam problemy z wymową poszczególnych wyrazów, zwłaszcza rzeczowników, na określenie ludzi, miejsc oraz rzeczy budzących we mnie chorobliwe podniecenie…” I cóż …
Wyruszył. Lecz zanim to zrobił, postanowił zerwać ze swym dotychczasowym życiem (przynajmniej tym zawodowym). Napisał więc pożegnalny list do pracodawcy Sunday Times Magazine (lub jak podają inne źródła do domu aukcyjnego Sotheby’s) treści następującej „Wyjechałem do Patagonii na 6 miesięcy”. Pewnie spakował placek, pożegnał się z rodziną i znajomymi. Załatwił formalności z biletem …
Myśląc o klasyfikatorach literatury, najprostszy do przeprowadzenia podział to ten, który mówi o warstwie fabularnej i warstwie językowej. Wiele osób przekłada tę pierwszą wartość nad znaczenie tej drugiej. I trudno się dziwić. Narracja jako pierwsza dociera bowiem do jaźni potencjalnego czytelnika. Refleksja nad językiem przychodzi zasadniczo później, jeśli w ogóle. …
