Książka, przechwałki, robota, rozczarowanie i zobowiązania, czyli KPRRiZ

„Proszę bardzo” Anda Rottenberg
„Proszę bardzo”  to nietuzinkowa autobiografia znanej krytyk sztuki, byłej dyrektor „Zachęty” Andy Rottenberg. Autobiografia, gdzie wątki z zamierzchłej przeszłości splatają się z współczesną tragedią kobiety, która traci wszystko co najcenniejsze – dziecko –  syna. Syna, który w wyniku uzależnienia się od narkotyków nie jest w stanie samodzielnie wyjść z nałogu, który nie jest w stanie funkcjonować w świecie rzeczywistym, który zatraca się w  ciemności  i który w konsekwencji umiera oddając, gdzieś w warszawskiej piwnicy tzw. „złoty strzał”. „Proszę bardzo” to historia kobiety, która z pozoru ma wszystko – karierę, szacunek innych osób, pokaźne środki finansowe. To również  historia kobiety, która poszukuje swojego zaginionego jedynaka przez  długich 11 lat, która walczy o własną zatraconą tożsamość oscylując, gdzieś pomiędzy światem katolickiej Polski, prawosławnej Rosji i żydowskiej tradycji spopielonej w piecach Auschwitz. Szczery i niezwykle autentyczny tekst. Zachwyca, wzrusza i powala na kolana. Warto, naprawdę warto zwrócić uwagę na „Proszę bardzo” i tylko żałować, że ksiązka ta nie znalazła się w finale Nike. Polecam gorąco.
Moja ocena: 5.5/6
Prywata, prywata a niech to prywata!
Robota:
Mnóstwo rzeczy do zrobienie z początkiem nowego roku szkolnego: do napisania, wpisania, opisania, przeczytania, ustalenia, wynegocjowania, opracowania, poprzestawiania, uporządkowania, obmyślenia, przemyślenia, zadośćuczynienia etc.
Przechwałki:
Szykują też się wyjazdy (takie biblioteczne): październik – Dania, listopad – Hiszpania, styczeń – Portugalia
…i… studia podyplomowe: Sieci komputerowe i technologie informatyczne
Rozczarowania:
Dlaczego, do cholery(!) „Piaskowa góra” Joanny Bator nie weszła do finału Literackiej Nagrody NIKE?! Why?
Zobowiązania: 
Czas na wyzwanie rosyjskie: „Męskie gry” Aleksandry Marininy

11 komentarzy

  1. Aż zazdroszczę Ci tych wyjazdów. Pocieszeniem jest fakt, iż napiszesz o nich na blogu:)
    O Andzie Rottenberg czytałam ciekawy artykuł, chyba w tamtym roku, w "Pani" lub "Twoim Stylu". "Piaskową górę" właśnie otrzymałam i po tylu pochwałach czytelniczych spodziewałam się, iż dostanie się do finału i zdobędzie nagrodę czytelników.Pozdrawiam:)

  2. Mrsantares – pasja połączona z musem 😀 Miałam do wybory podyplomówke i padło na informatykę! A wachałam się jeszcze nad czymś bardziej humanistycznego :)Pozdrawiam sedecznie M.

    Nutto – bardzo żałuję tej "Piaskowej góry", naprawdę szkoda, że nie ma już szans na Nike. "Proszę bardzo" polecam bo wydaję mi się, że to nie tylko bardzo ciekawa rzecz, ale trównież ważna. Pozdrawiam sedecznie M.:)

    Tucho – oczywiście, że Cię zabiorę. Mam nadzieję, że październik pasuję? Bo wtedy ruszamy na Danię 😀 😀 😀 ozdrawiam serdecznie M.

  3. Nie potrafię się zdecydować z tym wyzwaniem rosyjskim… Chcę, ale nie wiem czy podołam. Może lepiej podczytywać i wspierać akcję mentalnie, bez zobowiązań?? Hm… Widzę, że masz w planach Marininę, ;] Witaj w klubie 🙂

    A książkę pani Rottenberg mam na półeczce, w niedalekiej przyszłości na spokojnie sobie ją przeczytam. 🙂

    Pozdrawiam serdecznie 🙂

  4. Barbaro Silver – polecam, gorąco polecam książkę Rottenberg bo to rzecz niezwykła. A z wyzwaniem rosyjskim również mi nie "po-drodze" – tak strasznie ciężko znoszę zobowiązania. Ale wsparcie mentalne również jest ważne! 🙂 Pozdrawiam serdecznie Monia

    Fabulitas – BARCELONA! YEAH! 😀 😀 😀

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *